Kali Sterop 10% Iv 10 X 1g/10ml

KALI STEROP is aangewezen bij : - Behandeling van kaliumgebrek in het bloed bij ernstige stoornissen of wanneer toediening langs orale weg onmogelijk of onvoldoende is. - Compensatie van een kaliumtekort bevestigd door een bloedanalyse (ionogram) of preventie van kaliumgebrek in het bloed of bij voeding langs parenterale weg.

Wat bevat KALI-STEROP Het werkzaam bestanddeel is kaliumchloride. Het andere bestanddeel is water voor injectie.

KALI-STEROP 746mg/10ml : Kaliumchloride 746 mg - Water voor injectie tot 10 ml KALI-STEROP 1g/10ml : Kaliumchloride 1 g - Water voor injectie tot 10 ml KALI-STEROP 1,5g/10ml : Kaliumchloride 1,5 g - Water voor injectie tot 10 ml KALI-STEROP 2g/10ml : Kaliumchloride 2 g - Water voor injectie tot 10 ml KALI-STEROP 3g/10ml : Kaliumchloride 3 g - Water voor injectie tot 10 ml KALI-STEROP 7,5g/50ml : Kaliumchloride 7,5 g - Water voor injectie tot 50 ml

Ionische samenstelling: in mEq/ml of mmol/ml K+ Cl-

KALI-STEROP 746mg/10ml 1,0 1,0 KALI-STEROP 1g/10ml 1,34 1,34 KALI-STEROP 1,5g/10ml 2,0 2,0 KALI-STEROP 2g/10ml 2,7 2,7 KALI-STEROP 3g/10ml 4,0 4,0 KALI-STEROP 7,5g/50ml 2,0 2,0

Toediening met andere geneesmiddelen  Kaliumsparende diuretica zoals amiloride, canrenon, spironolacton of triamtereen (alleen of in combinatie): kunnen problemen veroorzaken bij gelijktijdige toediening met KALI-STEROP. Er bestaat een risico op een te hoge concentratie aan kalium in het bloed die fataal zou kunnen zijn, vooral bij patiënten met nierproblemen Als de combinatie niet vermeden kan worden, moet nauwgezet op het gehalte aan kalium gelet worden tijdens de behandeling.

 Conversie enzym- remmers: bij een gelijktijdige toediening kunnen ze het bloedgehalte aan aldosterone verminderen en zo kaliumretentie in het bloed veroorzaken, met een risico van te hoog kaliumgehalte in het bloed en mogelijk fatale hartstoornissen, in het bijzonder bij patiënten met nierproblemen of bejaarde patiënten. Als de combinatie niet vermeden kan worden, moet gedurende de behandeling nauw gelet worden op het serum gehalte aan kalium. Men moet patiënten die behandeld worden met conversie enzym- remmers eveneens wijzen op het mogelijke gevaar in geval van overdreven inname van kalium via de voeding.

 Digitalisglycosiden , bij een hartblock: de combinatie is niet aangeraden maar als toediening van kalium evenwel aangewezen is om een tekort aan kalium te voorkomen of te corrigeren bij een patiënt die digitalis neemt, is nauwgezette controle op het serum gehalte aan kalium strikt noodzakelijk.

 Parenterale toediening van calciumzouten: uiterste voorzichtigheid moet in acht worden genomen bij de toediening van kalium aan patiënten die calcium toegediend krijgen langs parenterale weg vanwege het risico van hartritmestoornissen.

 Amfotericine B, corticosteroïden, ACTH, gentamicine, penicillinen, polymyxine B : deze geneesmiddelen kunnen de eliminatie via de nieren, en dus ook de behoefte aan kalium, bevorderen. Bij een gelijktijdige toediening is nauw toezicht op het kalium in het bloed aanbevolen.

 Niet-steroïdale anti inflammatoria : de niet-steroïdale anti inflammatoria kunnen ook een overmaat aan kalium veroorzaken. Bij een gelijktijdige toediening is nauw toezicht op het serum kalium dus aanbevolen.

Zoals alle geneesmiddelen kan KALI-STEROP bijwerkingen veroorzaken, hoewel niet iedereen deze bijwerkingen krijgt.

Kunnen zich voordoen:  Pijn op de injectieplaats of flebitis;  Necrose bij injectie buiten de aders;  Abnormale verhoging van de hoeveelheid kalium in het bloed bij snelle toediening of bij hoge dosissen (zie ook de rubrieken "Wees extra voorzichtig met KALI-STEROP" en "wat u moet doen als u meer KALI-STEROP heeft toegediend dan u zou mogen");

 Bij niet-naleving van asepsis bij de bereiding of de toediening van de oplossing, ongewenste effecten zoals: koorts, infectie op de injectieplaats, adertrombose of flebitis die zich verspreidt vanaf de injectieplaats.

• Overgevoeligheid voor het werkzaam bestanddeel kalium.
• Hyperkaliëmie of elke situatie die tot hyperkaliëmie kan leiden, zoals:
- Acute metabole acidose (wegens het risico van inhibitie van de kaliumuitscheiding en dus de verhoging van het serumgehalte eraan);
- Bijnierinsufficiëntie;
- Acute dehydratie;
- Niet behandelde suikerziekte;
- Chronische nierinsufficiëntie;
- uitgebreide weefselbeschadigingen (bv. in geval van ernstige brandwonden);
• Ernstige nierinsufficiëntie;
• Ernstig of volledig hartblock, vooral bij patiënten die digitalis nemen;
• Niet behandelde ziekte van Addison;
• Hittekrampen;
• Erfelijke episodische adynamie;
• Behandeling die gepaard gaat met een kaliumsparend diureticum, alleen of in combinatie met een salidiureticum (behalve bij strikte controle van de kaliëmie);